28 Οκτώβρη, σκέψεις ατάκτως ερριμένες

Πολλοί από μας έχουμε διαβάσει λίγα ή πολλά βιβλία για τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Πολλοί περισσότεροι έχουμε διαβάσει βιβλία, άρθρα δημοσιεύσεις στην μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του κόσμου, το διαδίκτυο. Για παράδειγμα Ρειμοντ Καρτιέ : Ιστορία του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, Alastair Parker
Δεν αναφέρομαι στα ΜΜΕ γιατί αυτά σπάνια προβάλλουν πολυμεσικό υλικό και συζητήσεις άξια λόγου.

Παρελάσεις, εκπομπές, γιορτές προς ανύψωση του ηθικού του λαού μας !!

Τι νόημα έχουν όταν δεν συνοδεύονται με πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική πρόοδο ?

Ζούμε την μεγαλύτερη περίοδο της νεώτερης ελληνικής ιστορίας χωρίς πόλεμο (αν και τα γεγονότα της Κύπρου ήταν πόλεμος).
Τι καταφέραμε στα 60 + χρόνια ειρήνης ?
Με την ανοχή ή και την συνενοχή μας κυβερνηθήκαμε από μαυραγορίτες, εμπόρους όπλων, πολιτικάντηδες και μαριονέτες ξένων κυβερνήσεων.

Ο λαός δούλεψε, μόχθησε για να ξεφύγει απ' την μιζέρια, την φτώχεια, να βελτιώσει το βιοτικό, κοινωνικό και μορφωτικό του επίπεδό.
Με τον ιδρώτα και τον μόχθο του πολύπαθου ηρωικού λαού μας παρήχθη πλούτος, πλούτος που υφαρπάχτηκε από μερικές δεκάδες οικογενειών και μεταφέρθηκε σε off shore εταιρίες και τράπεζες του εξωτερικού.
Αυτή η υφαρπαγή του πλούτου οδήγησε τον λαό μας στα πρόθυρα της χρεωκοπίας και σε έναν νέο αγώνα ανεξαρτησίας και ελευθερίας.
Πιστεύω και ελπίζω πως θα τα καταφέρουμε αρκεί να βγούμε από την νιρβάνα μας και την κομματοκρατία.

Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε ευρέως στο διαδίκτυο, και σε ηπειρώτικα blogs κείμενο με τις ελληνικές απώλειες και τους ύμνους ξένων ηγετών για τον ηρωισμό των Ελλήνων στο έπος του 40, το οποίο δεν επιθυμώ να αναπαράξω γιατί περιέχει μερικές μικρές ανακρίβειες.


Ο πατερούλης Στάλιν, ο θείος Ρούζβελτ από το αμέρικα, ο αγγλοσάξονας Τσώρτσιλ, ο μεσιέ Ντε Γκωλ, ο χασάπης Αδόλφος Χίτλερ και άλλοι πολλοί μας ύμνησαν δεόντως.

Φευ ... τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

Στον μεγάλο λιμό του 1941, όταν Γερμανοί κατακτητές και μαυραγορίτες λεηλάτησαν τις αποθήκες σιτηρών και λιμοκτονούσαν κινδυνεύοντας με αφανισμό οι Αθηναίοι, ήταν οι Καναδοί που μίσθωσαν το τούρκικο καράβι, μετέφεραν σιτηρά και έσωσαν τους Αθηναίους.

Ο πατερούλης Στάλιν, ο θείος από το αμέρικα Ρούζβελτ, ο αγγλοσάξονας Τσώρτσιλ και ο μεσιέ Ντε Γκωλ ξέχασαν τους ύμνους όταν συνέταξαν την συμφωνία της Γιάλτας.

Οι ίδιοι κύριοι ξέχασαν πάλι τους ύμνους τους όταν μας οδήγησαν στον αιματηρό και αδελφοκτόνο εμφύλιο. Έναν εμφύλιο που καταρράκωσε την κοινωνία μας, και μας κατατρέχει ακόμη. Όταν οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί ανοικοδομούσαν τις χώρες τους από τα συντρίμμια του πολέμου, εμείς πολεμούσαμε ο αδερφός τον αδερφό.

Οι ίδιοι κύριοι ξεχνώντας τους ύμνους, υπέγραψαν συμφωνίες κατά το δοκούν, απαγορεύοντας στα θύματα να διεκδικήσουν πολεμικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις.
100 και πλέον ολοκαυτώματα χωριών και πόλεων προξένησαν οι κατακτητές (Γερμανοί, Ιταλοί, Βούλγαροι).
Ιταλία και Βουλγαρία προχώρησαν στην καταβολή των ποσών που τους επιδικάστηκαν.
Η Γερμανία παρ' ότι κατέβαλλε στις περισσότερες χώρες τα επιδικασμένα ποσά, αρνείται πεισματικά να πράξει το ίδιο με την Ελλάδα.
Ίσως επειδή το ποσόν είναι δυσθεώρητο, αλλά αυτό από μόνο του καταδεικνύει τι συμφορές υπέστη τούτος ο λαός.

Οι ίδιοι επέτρεψαν στον Τίτο να ξεκινήσει το σκοπιανό ζήτημα με την Γιουγκοσλαβική δημοκρατία της Μακεδονίας, γράφοντας στα απόκρυφά τους το έπος του '40 και την ιστορία.

Φυσικά σε όλες τις παραπάνω συμφορές, οι ξένοι πάτρωνες είχαν τους ντόπιους συνεργάτες, συνοδοιπόρους.
Ποιοι διασπάθισαν τα κονδύλια του σχεδίου Μάρσαλ ?
Μήπως οι ίδιοι που πλούτισαν επί κατοχής συνεργαζόμενοι με τον κατακτητή έγιναν συνεργάτες των κυβερνήσεων και των Αμερικάνων και φάγανε τα χρήματα της UNRRA ?

Ποιοι αν δεν εμπόδισαν, τουλάχιστον δεν βοήθησαν τον αγώνα για τις επανορθώσεις ? Όσοι δεν έχετε δει την ταινία,  διαβάστε το Ένα Τραγούδι για τον Αργύρη. Η ιστορία του Αργύρη Σφουντούρη, τεσσάρων ετών κατά την θηριώδη σφαγή του Δίστομου.

Μεταπολεμικά οι κυβερνήσεις ήταν μαριονέτες των ξένων δυνάμεων και δεν διαφύλαξαν - υπηρέτησαν στο ελάχιστο τα συμφέροντα των Ελλήνων.

Κανένας δεν φυλακίστηκε για την απίστευτη ρεμούλα σε βάρος των παππούδων μας και σε προέκταση σε βάρος των επερχόμενων γενιών.

Βέβαια η ατιμωρησία των λαμόγιων, των κλεφτών της δημόσιας περιουσίας είναι πάγια τακτική στην χώρα μας.
Σημειώστε πως η βοήθεια προς την Ελλάδα ήταν η πέμπτη σε μέγεθος μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών και ένα σημαντικό μέρος πήγε σε όπλα στον καταραμένο εμφύλιο.

Το έπος του '40 ήταν το απόγειο ενός λαού ικανού για τα απίστευτα, τα αδύνατα.

Ανεβήκαμε στην κορυφή του βουνού.
Όταν ένας λαός επιτυγχάνει τέτοιο έπος θα ανέμενε κανείς και μια ανατασική συνέχεια. Μια συνέχεια για ένα καλύτερο αύριο.
Αλλά όχι, μετά τον εξωτερικό εχθρό κατέφθασε ο εσωτερικός. Μαυραγορίτες, δοσίλογοι, γερμανοτσολιάδες.
Και η συνέχεια χειρότερη. οι πιστοί του πατερούλη Στάλιν και οι πιστοί του θείου Ρούζβελτ οδηγήθηκαν στον εμφύλιο.

Μας κατακρήμνισαν από την κορυφή του βουνού, μας υπέκλεψαν το μέλλον οι επιτήδειοι πολιτικοί και πολιτικάντηδες που χειρίστηκαν τις τύχες της Ελλάδας.

Η Ελλάδα άλλαξε ριζικά τα τελευταία χρόνια, και άλλαξε για πάντα.
Οι Έλληνες θα μάθουν από τα παθήματα ????

Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται σωστά, έλεγε ο Ρήγας.

Στις 7 Νοέμβρη Γιαννιώτες συμπολίτες δείξτε πως μάθατε απ' τα παθήματα.